ELIKSIRY - niezwykle wywary z niezwykłych składników - od zawsze należały do podstawowego wyposażenia warsztatu maga. Mityczne czarownice przygotowywały eliksiry, które pomagały odzyskać młodość, przemienić ludzi w zwierzęta albo zapewniały niewidzialność. Średniowieczne legendy i podania mówią o eliksirach nasennych, miłosnych, zapomnienia oraz zazdrości i niesnasek.
U podstaw legend o magicznych właściwościach eliksirów (z łacińskiego elixir, "płyn zapewniający młodość i długie życie", prawdopodobnie od arabskiego al-iksir o tym samym znaczeniu) bez wątpienia legły bardzo realne skutki działania pewnych substancji na ludzkie ciało i umysł. Toniki sprowadzające sen, wywołujące halucynacje, powodujące paraliż, przyśpieszające albo spowalniające bicie serca czy tez odurzające znane były od dawna i mogły zarówno leczyć, jak i szkodzić. Nietrudno sobie wyobrazić, ze przy odpowiednim doborze składników taki eliksir mógłby wiec spowodować zmianę wyglądu albo zamienić nienawiść w miłość.

1. Podstawy

ANTIDOTA - środki magiczne , które powodują odwrócenie zgubnego działania eliksirów, trucizn i złowrogich zaklęć. Najważniejszym składnikiem antidotów przeciw truciznom jest zazwyczaj bezoar.



TRUCIZNA - płyn powodujący zatrucie organizmu, chorobę lub śmierć. Może również powodować natychmiastowy sen, jak np. "Wywar żywej śmierci".



Podział Eliksirów:

Niebezpieczne- trudne do przyrządzenia, mogą powodować zatrucia, zmiany w wyglądzie (nieodwracalne), umyśle a nawet mogące doprowadzić do śmierci.



Pożyteczne- bezpieczne dla przyrządzającego, pomagają i nie powodują zatruć, zniekształceń oraz śmierci. Takimi eliksirami są np. eliksiry leczące rany.


Ćwiczenia:
1. Sformułuj własną definicję słowa "eliksir".
2. Zrób tabelkę, gdzie podasz różnice między eliksirami niebezpiecznymi a pożytecznymi.
3. Podaj jeden przykład antidota i jeden przykład trucizny